احساسات نوستالزیک

امروز برای کلاس بازاموزی رفتم بیمارستان رازی.

تو کلاس مسعودنوروزی ونوذرخیرخواه هم بودن که از همکلاس های 74 دانشگاه و همکلاسی من بودن به جای تو کلاس نشستن بیشتر زمان رو تو حیاط بیمارستان بودیم واز خاطرات اون زمان صحبت میکردیم محل بخش ها ومحیط بیمارستان کلی تغییر کرده بود با یاداوری خاطرات گذشته دچار حس نوستالزیک از نوع احساس های نوستالزیک میلان کوندرا شدم کلی رفتم تو لک.چند تا از اشناهای دانشگاهی رو هم دیدم ازجمله یکی از ورودیهای 73که الان هیات علمی گروه قلب شده(البته به یمن نفوذپدرزنش )چندتایی هم به قول اصطلاحات قدیمیمون مورچه استیجر واینترن دیدیم که من رو باز هم یاد اون دوران شیرین مینداختن البته بدمم نمیومدکه بایکی دو تاشون اشنا بشم یکیشون طورعجیبی بهم نگاه میکرد شاید هخم اون من رو میشناخت!!یادش به خیر یه زمانی همه بچه ها اینجورامارا رو از من می گرفتن ولی الان من چه کار کنم!!!

هل من ناصرا ینصرنی